دوش به وقت سحر راز جوانی می داد
دهر رند از روی غرض جام شرابی می داد
کس در این غم خانه نیست دیوانه تر از من
دهر را بگویید که چرا جام بلایی می داد
سفته ام راز جوانی به مستی هروز
دهر شوخ با شوخ چشمی جام سرابی می داد
ناله ام عنبرافشان شد در این زمانه
دهر به بوی هوس جام کلامی می داد
گر ندیدم من از این زمانه ناله
دهر تا انجا که توانست درد حرامی می داد
*علی خیری
این فیلم شاهکاری از بهترین کارگردان تارخ جان فورد است.با بازی جان وین فیلم خود به خود وسترن می شود من همه را به دیدن این دنیای قدیمی اما هنوز زنده دعوت می کنم.اطمینان دارم بعد از دیدن فیلم چیزی به غیر استثنایی بود نخواهید گفت این موضوع برای من روشن است و با پیشنهاد این فیلم می خواهم ان را برای شماهم قابل رسم کنم البته بعدا نقدی در مورد این فیلم خواهم نوشت.
نام او
فیلم the reader ؛کم پیش می اید تا در مورد فیلمی اغراق کنم و ان را به صورت ما فوق تصور نشان دهم اما بگذارید نه برای چندین بار بلکه برای اخرین در مورد اثری طمطراق نشان دهم.
بعد از اتمام فیلم تنها کاری که بدنم توانست انجام دهد دست زدن برای این فیلم بود.کیت وینسلت که از بازیگران مورد علاقه من است در این فیلم‌بازیش را به اتمام می رساند تا دیگر هیچوقت نتواند بازی اینچنان فوق العاده را بر جای بگذارد.رالف فاینس هم مانند همیشه درخشان و فوق العاده بود.در مورد موضوع فیلم توضیح نمی دم چون حیفم می اید قبل از دیدن فیلم شکلی از ان را در ذهن تصور کنید.
این فیلم به تمام دوستان پیشنهاد می کنم.
